آستان جانان کابوس عنکبوتیان

توضیحات

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللّهِ فِی أَرْضِهِ، وَحُجَّتَهُ عَلَى عِبادِهِ

انگور‌های زهرآلود مامون، روزی گلوله توپِ روس شد روی گنبدت، روزی گلوله‌ی تفنگ رضاخانی روی سینه‌ی نمازگزارِ گوهرشادت، روزی انفجار کینه‌ی دشمن، تا خون عاشقانت جاری شود در طواف ضریحت، روزی چاقوی داعش در قلب زائرت، حالا دوربینی شده در دست بنی‌عباس و بنی‌امیه! تارهای عنکبوت شیطان کجا می‌توانند نور خورشید گنبدت را پنهان کنند؟

عشق مقدس ما هرگز به عنکبوتِ کَن، غبار نگیرد، که او آفتاب لایتناهی است بر عالم و عالمیان. تارهای ریشه در حقد و کین، به تصوّر خود تصویر می‌تنند بر فراز فرهنگ و هنر این مرز و بوم و باور و اعتقاد مردمانش، بی‌خبر از سستی خانه‌ی لرزانشان.

غریو شادی و یومَ فرحتِ نا‌اهلان بر پنجه زدن به رخ شاه خراسان را، هیچ هنرمند اهل معرفتی خریدار نباشد و سوداگری دوسر‌غبن و زیان را که ایمان دهی و شهرت برچینی، بر هیچ سینماگر آزاده‌ای پسند نیفتد.

سینماگر هنرمند ما از جوان تا کلان، تکیه بر تار عنکبوت صله و خلعت جشن‌پاره‌های سیاسی و اغوای غرض‌ورزانه‌ی بیگانگان نمی‌زند، که او بر دامان مادر، با مِهر رأفت او قد کشیده که در هر تنگنا و سختی و در هر محدودیت و دشواری، دل گره می‌زند بر تار فرش‌های حریمش، طوق الفت می‌بندد بر ضریح شریفش و پناه می‌جوید بر آن عشق  مقدس با زمزمه نام عزیزش.

هیاهو و غریو پوچ و هیچ عنکبوت سیرتان خواهد گذشت و آنچه می‌ماند، تأسف و تنفر است از این مبادله‌ی شرافت و دئانت و یقین می‌رود نتیجه‌ی بصیرت و هوشمندی جامعه‌ی سینماگران فرهیخته در ایران اسلامی، بویژه نان و نمک خوردگان حریم رضوی، تبیین این دشمنی‌ها و تحرکات خصمانه معاندان باشد.

و ایمانِ راسخ است که سنت تغییرناپذیر الهی بر پهنه‌ی عالم برقرار و ماندگار بوده و همواره دل‌های تشنه‌ی حقیقت، از چشمه‌ی هدایت حق سیراب خواهند شد.